Grenlandia – największa wyspa na świecie, zamieszkana przez około 60 tys. ludzi. Od wieków związana ze skandynawskim kręgiem kultury. Każdego roku wydaje się tam kilkanaście albumów muzycznych. Muzyka grenlandzka jeszcze nie gościła na naszej stronie. Czas to nadrobić. Poniższy tekst jest tłumaczeniem ze strony www.greenland.com. Nadesłał go do nas Jacek, któremu bardzo dziękujemy.
Ludzie kochający muzykę
Większość ludzi wie, gdzie na mapie szukać Grenlandii, jednak czy wiesz, iż każdego roku na Grenlandii wydawane jest około 10-15 albumów z muzyką grenlandzką? Oraz, że najlepiej sprzedający się egzemplarz rozszedł się w nakładzie 5000 płyt? Być może nie brzmi to imponująco, jednak w rzeczywistości jest to dosyć dużo jak na państwo, będące domem dla tylko ok. 60 000 mieszkańców.
Pierwotnie muzycy z Grenlandii grali na bębnach (qilaat) wykonanych z drewnianej, owalnej ramy, pokrytej pęcherzem niedźwiedzia polarnego. 
W przeciwieństwie do innych bębnów, qilaat używano poprzez uderzanie patykiem ramy, a nie skóry. Ten mały instrument używany był do różnych celów, w tym rozrywki, egzorcyzmów oraz czarów.
Po przybyciu misjonarzy, taniec w rytmie bębnów został zakazany i zastąpiony śpiewaniem psalmów oraz utworów chóralnych, które dzisiaj znane są z charakterystycznego grenlandzkiego dźwięku. Dzisiaj, taniec w rytmach bębnów uważany jest za rozrywkę podczas wydarzeń kulturowych oraz przyjęć i festiwali.
Nowe zagraniczne inspiracje
Muzyka grenlandzka czerpała inspirację oraz miały na nią wpływ inne rodzaje muzyki z odległych kultur. Dotyczy to niemieckiej oraz szkockiej polki, amerykańskiego country i rock’n’rolla, a nawet i muzyki hawajskiej. Wprowadzenie w Grenlandii po II Wojnie Światowej odbiorników radiowych oraz płyt winylowych oznaczało, iż nagle stał się powszechnie dostępny szeroki wybór rodzajów muzyki popularnej, zapewniając tym samym mieszkańcom Grenlandii inspiracje do naśladowania tych rodzajów w swoich zespołach.
Od muzyki popularnej do rapu i techno
Muzyka popularna nie zyskała szczególnej grenlandzkiej tożsamości i uznania, aż do początków lat 70. kiedy to powstał zespół SUME. Piosenki o tematyce politycznej oraz kulturowej, zaśpiewane w narodowym języku, spowodowały znaczny wzrost zainteresowania muzyką Grenlandii. Podobnie jak i popularny ludowy piosenkarz Rasmus Lyberth, który w latach 70. wkroczył na muzyczną scenę, śpiewając w języku grenlandzkim, a który to znany jest przede wszystkim za granicą. Od tego momentu nowe zespoły zaczęły podążać za szybką wymianą muzycznych stylów, takich jak pop, rock, jazz, blues, rap i techno. Ostatnio pojawiły się nowe zespoły oraz soliści występujący na całym świecie, tacy jak Angu, Julie Berthelsen i Kimmernaq.
Nowoczesna grenlandzka muzyka dzisiaj
Nową postacią na grenlandzkiej scenie muzycznej jest Nive Nielsen, która ze swoim zespołem Deer Children, wydała swój debiutancki album „Nive Sings” na początku 2009 roku. Przed wydaniem płyty, Nive nie miała żadnego doświadczenia jako piosenkarka i autorka tekstów, ale ukulele które jej wręczono oraz natknięcie się na powszechnie znanego producenta John’a Parish’a, zmieniło wszystko. Zobacz wynik tejże współpracy w popularnym hicie „Room”.
Nanook – zespół popularny w Grenlandii i za granicą
Nanook to stosunkowo młody pop-rockowy Grenlandzki zespół. Pierwszy singiel zespołu „Seqinitta Qinngorpaatit”, z roku 2009, był hitem nie tylko w Grenlandii, ale Nanook wzbudził również zainteresowanie fanów spoza granic, pomimo faktu, iż singiel wykonywano w języku grenlandzkim. Takie zainteresowanie wykazała nawet stacja TV Discovery Channel, która kupiła prawa do używania kilku piosenek zespołu Nanook z serii „Flying Wild Alaska”. Dotychczas Nanook wydali dwa albumy, które wyrażają ich charakterystyczny styl. Swoją muzyką prezentują nowy akustyczny wizerunek, w którym piosenki składają się z chwytliwych i melodyjnych tonów, które posiadają zupełne nowości jeśli chodzi o zmiany rytmu, czy stopnia zaawansowania dźwięku. Dla przykładu – po wstępie, pierwsza piosenka zaczyna się od czystego dźwięku grenlandzkiego bębna, który to wprowadza słuchacza w świat Nanook. Kilka niespodzianek można zauważyć słuchając albumu w całości, gdzie skrzypce oraz ksylofony odgrywają niewielką rolę w ogólnej koncepcji wydanej płyty.
Piosenkarz o międzynarodowym rozgłosie
W grupie piosenkarzy, Simon Lynge to nowe i interesujące nazwisko popierane przez angielską wytwórnię płytową i dla którego wróży się wielką muzyczną karierę. Simon posiada grenlandzkie oraz duńskie korzenie, jak wiele innych osób w Grenlandii, mieszka i pracuje zarówno w Los Angeles, jak i w Nashville. Swoimi melodyjnymi piosenkami w języku angielskim, i oczywistym podobieństwem do takich wykonawców jak Simon & Garfunkel i Crosby, Still & Nash, wzbudził zainteresowanie wielu fanów. Jego debiutancki album, “The Future” (Maj 2010) został pozytywnie odebrany przez BBC oraz kilka topowych brytyjskich magazynów, ale nie musicie wierzyć mi na słowo. Po prostu posłuchajcie i zobaczcie oficjalną stronę internetową Simona Lynge: http://simonlyngemusic.com/
Alternatywa z niezwykłymi dźwiękami
Kolejnym zespołem, o międzynarodowym zainteresowaniu, jest Small Time Giants. Posiadają alternatywny styl, bardzo nowatorski w grenlandzkiej muzyce. Ich niezwykły dźwięk to połączenie indie rock i post rock, dzięki któremu grenlandzka muzyka stała się bardziej rozpoznawalna artystycznie. Zapaleńczy sposób występowania na żywo przez Small Time Giants, spowodował, że ich koncerty stały się niezwykle popularne zarówno w Grenlandii, jak i w Europie, gdzie występując spędzili kilka ostatnich lat. Przeczytaj więcej na temat ich debiutanckiego albumu Six Shades of Heart i zobacz występy na stronie internetowej: http://www.smalltimegiants.com/
Powyższy artykuł i miniatury zdjęć pochodzą ze strony Visit Greenland. Wykorzystano za zgodą Portalu.
Polskie tłumaczenie: Jacek.
Źródło: Visit Greenland – http://www.greenland.com/en/about-greenland/kultur-sjael/musik.aspx
Zdjęcie: nivenielsen.com
